قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران در برابر غرب

به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی ایران در بهمن ماه 1357، نظام اسلامی در معرض توجهات جهانی و کانون دشمنی مخالفان این نظام قرار گرفته است. دینی بودن نظام سیاسی ایران پس از انقلاب از یک سو و موقعیت خاص این نظام به لحاظ مولفه های ژئوپلتیکی، فرهنگی-تاریخی و سیاسی از سوی دیگر ایجاب می کند که جمهوری اسلامی در برابر آرایش پیچیده نظام سرمایه داری غرب و جهت ایستادگی در برابر هجمه های گسترده دشمنان و به عنوان عامل بازدارنده در مواجهه با آنان، به مقوله قدرت به ویژه انواع نرم آن توجه بیشتری داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تحقیق در ماهیت و ابعاد قدرت نرم نظام جمهوری اسلامی ایران تلاش می کند مبانی و مولفه های این قدرت و چگونگی بهره گیری و تقویت آن را در چارچوب نظام معرفتی اسلام و مکتب تشیع و با الهام از دو منبع روش شناختی ترکیبی روش مقایسه ای و روش تحلیل متن و محتوا مورد بررسی قرار دهد. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد قدرت نرم نظام جمهوری اسلامی ایران در برابر غرب، در آموزه های دینی و ملی نهفته در فرهنگ سیاسی شیعه –که در جامعه اسلامی ایران گسترش یافته است- ریشه دارد و از این رو با حفظ و تقویت آن می توان ضمن افزایش اقتدار نظام، با هر تهدیدی به مقابله برخاست. جمهوری اسلامی ایران دارای پتانسیل گسترده قدرت نرم در ابعاد سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، و دفاعی در دو بخش داخلی و خارجی می باشد. بازشناسی، تقویت این قدرت و به فعلیت رساندن جنبه های بالقوه آن؛ احصای فرصت های داخلی و خارجی، همراه با شناسایی نقاط آسیب دشمنان و اتخاذ تدابیر و تمهیدات لازم در تدارک اقدامات مناسب آفندی در مواجهه با تهدیدات گوناگون می تواند امنیت و اقتدار نظام و جامعه اسلامی ایران را تضمین نماید.